خرمای تونس که یک نوع خرمای بلند با گوشت قهوه ای روشن و نیمه خشک است، نسبت به سایر اعضای خانواده قند کمتری دارد، به لطف این ویژگی، بیشتر مورد پسند بیماران دیابتی قرار می گیرد.
برای کسانی که خرما بهبهان را به عنوان میان وعده ترجیح می دهند، خرمای تونس ایده آل است، دگلت نور به نخل خرما نیز معروف است.
خرمای سیاه رنگ و پوسته نازک است، خرمای پرشیا که خرمای نرم، فراوان و شیرین است، بیشتر مورد علاقه افراد دیابتی و کسانی است که می خواهند وزن خود را کاهش دهند، زیرا قند کمی دارد.
این میوه که به خرمای مضافتی ایرانی نیز معروف است، به دلیل شیرین بودن برای ذائقه کودکان مناسب است.
مابروم که با نام دیگر مابروم نیز شناخته می شود، خرما قهوه ای رنگ پوست نازک و دارای خواص تغذیه ای بالا است، مناسب ترین نوع خرما برای طعم ترک است، خرمای مبروم که در اطراف مدینه می روید دارای اندازه دو برابر و پوسته نازکی است.
این خرما که با نام‌های سوکری و سوکری نیز شناخته می‌شود، خرمای مرطوبی است، خرمای سوکاری که نسبت به سایر انواع خرما قند بیشتری دارد، قهوه ای روشن، متوسط، پوسته نازک و نرم است.
اگر نمی توانید خرمای سفت و خشک بخورید، سوکاری برای شما مناسب است، در منطقه ریاض می روید.
خرمای عصاره که بر خلاف خرماهای دیگر شکل گردتری دارد، رنگ مشکی دارد، خرمای آجیل که تقریباً به اندازه یک زیتون است، از مرغوب ترین خرماهای جهان است.
از آنجایی که این میوه سرشار از فروکتوز است، یک نوع خرما بسیار شیرین و منبع انرژی است، سرشار از پتاسیم، کلسیم، سدیم، فسفر، آهن، ویتامین‌های A، B1، B2، C، منیزیم است.
خرمای سوگی که به دلیل بدن قهوه ای رنگ و انتهای شکری آن خرمای زرد مایل به سفید است، گوشتی غلیظ و تا حدودی سفت دارد.
خرمای سوگی که سرشار از فیبر است برای تنظیم سیستم گوارش عالی است.
خرمای سوگی که با نام‌هایی مانند سوگای، سوگای نیز شناخته می‌شود، به دلیل داشتن قند کم می‌تواند در لیست رژیم غذایی بیماران دیابتی قرار گیرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.